อันต ๒, อันตะ หมายถึง [อันตะ] น. ลําไส้ใหญ่, ราชาศัพท์ว่า พระอันตะ. (ป.; ส. อนฺตฺร).
[อันตะ] น. ลําไส้ใหญ่, ราชาศัพท์ว่า พระอันตะ. (ป.; ส. อนฺตฺร).
น. ลําไส้เล็ก, ราชาศัพท์ว่า พระอันตคุณ. (ป.).
[อันตะระ] น. ช่อง. ว. ภายใน, ชั้นใน; ใกล้เคียง, เกือบ; ระหว่าง;อื่น, ต่างไป. (ป., ส.).
น. เหตุขัดข้อง, อุปสรรค, ความติดขัด. (ป.).
[พาก] (สถิติ) น. ช่วงคะแนนหรือขอบเขตของคะแนนเป็นต้นในขั้นหนึ่ง ๆ ในตารางแจกแจงความถี่ เช่น อันตรภาคของคะแนนตั้งแต่ ๘๖๑๐๐ เป็นอันดับ ๑.
[วาสก] น. ผ้าสบง. (ป.).
[อันตะระทาน, อันตฺระทาน] ก. สูญหายไป, ลับไป. (ป., ส.).